What to make as a baby gift?

We hadden laatst een babyborrel. Ik vind het leuk om kraamcadeautjes te maken, maar vind het altijd moeilijk te kiezen wat. Kleding is erg smaak gevoelig en als je een meisje hebt, krijg je veel kleding en knuffels (is mijn ervaring). Toen hoorde ik iemand vertellen over een naamslinger...

Lately we had a babyshower. I like to make baby gifts, but find it hard to choose what to make. Clothes are taste sensitive. And when you've a girl you'll get many clothes and stuffed animals (by my own experiance). Then I heard someone talk about a name garland...

Ik dook in mijn kast en vond een mooi restje (van dit project). Een oude spijkerbroek en witte baisband deed de rest. Gelukkig heeft de baby in kwestie geen hele lange naam met ingewikkelde letters. Dit klusje was dus snel geklaard :)

I found some nice scraps (from this project). Added with a pair of old jeans and some white biaistape it did the trick. Fortunaly the baby doesn't have a long name with difficult letters. This was a quick sew :)

Als ik dan zoiets maak vraag ik me wel eens af of ik dat wel kan maken: een cadeau gemaakt uit restjes. Maar het is echt een projectje waarbij je restjes kan opgebruiken en de stof is wel 'nieuw'. Wat vind jij?

Making something like this, I wonder if its OK to make a gift from scraps. Altough this is a project which asks for leftovers and the fabric is 'new'. What do you think?

R14D #3 iPhonehoes - iPhonecover

Welke vrouw heeft dat nou niet: een favoriet paar schoenen. Ik had die ook. Een heerlijk paar laarzen. Leer van buiten, leer van binnen. Heerlijke pasvorm. Zaten als gegoten om mijn smalle beentjes (meestal een van de problemen bij de aanschaf van laarzen). Sinds de winter van 2009/2010 beschermden zij mijn voeten tegen koude, regen, sneeuw, ... Aan het eind van de vorige (lange) winter, kreeg ik soms natte voeten, als het had geregend. Na vier seizoenen trouwe dienst begonnen de laarzen het te begeven. Dit moest ik even verwerken. Nu de winter weer in aantocht is, besloot ik ze toch maar te vervangen. Maar weggooien vond ik zo zonde. Weggeven kon ook niet, aangezien de ontvanger dan met natte voeten opgescheept zou zitten. Toen kreeg ik een idee... Ik haalde één van de laarzen uit elkaar (dat was zo'n karwei, dat ik nog niet aan de andere ben begonnen) en maakte er een nieuwe hoes van voor mijn iPhone.

Doesn't every girl have a favorite pair of shoes? I did too. A pair of fantastic boots. Leather on the outside, leather on the inside. Great fit. They fitted perfectly around my tiny legs (normally the biggest problem when buying new boots). As of the winter of 2009/2010 they protected my feet from cold, rain, snow, ... At the end of last (very long) winter, I did get wet feet somtimes when it rained. After four seasons of loyal duty, my boots where getting worn out. I had to process this. With a new winter coming up, I decided to replace them. But I couldn't throw the old ones away. Giveing them away wasn't an option eighter, becouse the receiver would also get wet feet in them. Then I got an idea... I disasambled one of the boots (that was quite a job, so I didn't start on the other one) and made a new cover for my iPhone.

Ik gebruikte deels het patroon dat ik eerder maakte. Voor het naaien gebruikte ik een dikkere naald (90/14) dan die ik gebruik voor de dunnere stoffen (75/11). Het leer is niet al te dik en soepel, dus dat ging prima. Ik gebruikte ook een voetje, speciaal voor leer, dat bij mijn naaimachine zit. Dit geleidt het leer goed, bij het normale voetje slipt het leer er onderdoor. Voor de buitenkant gebruikte ik het buitenste leer van de laars. Voor de binnenkant gebruikte ik de voering van de schoen. Dit is ook leer, maar dan vrij dun. Ik maakte hem niet zo dat de naad tussen de buitenkant en de voering zou komen, want voor keren is het leer toch wat te dik. Dus zit de onafgewerkte naad aan de buitenkant. Leer rafelt niet, dus dat is geen probleem.

I did use a part of the pattern I made earlier. I used a thicker needle (90/14) then the one I use when sewing fabrics (75/11). I used a special pressure foot for leather, that comes with the sewing machine. The leather doesn't slip under this foot. The leather isn't very thick and flexible, so it sewed nicely. For the outside of the cover I used the outher fabric of the boot. For the inside of the cover, I used the lining of the boot. Also leather, but thin. I didn't finish the hem, becouse turning it inside-out wasn't an option for this leather. Luckaly leather doesn't fray, so this worked fine.

Als sluiting gebruikte ik de riem met gesp die over de wreef van de laars zat. Deze verlengde ik met een stuk van de voering. Ik maakte hem ook weer zo vast, dat ik hem kan gebruiken om de telefoon uit de hoes te liften. Hij sluit met klittenband.

I used the belt and buckle that runs over the instep of the boot as a closure for the cover. I lengthened it with a piece of lining. I stitched it in place, so the band lifts the phone out of the cover. It closes with Velcro.

Aan de binnenkant van de hoes maakte ik een vakje waar ik mijn keycard in kan opbergen. Ik vond het niet mooi om een vakje aan de buitenkant van deze hoes te maken, dus loste ik dit zo op.

I made a pocket for my keycard on the inside of the cover. I tought it wouldn't look nice to make a pocket on the outside of the cover. So I did it this way.

Resultaat: mijn versleten laars leeft nu voort als iPhone hoes en mijn iPhone huist weer in een stevige hoes.

Result: my worn-out boot has a new life as iPhonecover and my iPhone has a frim home.

R14D #2: Teddybeertjes - Teddy Bears

In de Burda Kids 2013 kwam ik een patroon tegen voor echte Teddyberen tegen. Een groot en een klein formaat. Je moet ze maken van stugge Teddyberenstof. Aangezien er in mijn stapel oude kleding een aantal spijkerbroeken liggen, leek het me leuk om van twee oude spijkerbroeken twee Teddyberen van het kleine formaat te maken. Eén voor de dochter en een voor de zoon.

I found a pattern for real Teddy Bears in the Burda Kids 2013. In two different sizes, a big one and a small one. They have to be made of rough fabrics. I tought it would be nice to make two little ones from old jeans, as I have several old  jeans in my pile of old cloths. One for the daughter and one for the son.

De Teddy voor de dochter maakte ik van een oude witte spijkerbroek van mijzelf. Ik gaf haar een halvecirkelrok. Het patroon hiervoor tekende ik zelf. De stof is een restje van een blouse die ik voor de dochter maakte. Het rokje zit vast. Ik naaide het lijf, maar liet de onderkant open. Vervolgens naaide ik het rokje vast. Bij het oor maakte ik een strikje van een stukje bijpassend lint.

I made the Teddy for the daughter of a old white jeans of my own. I gave her a half circel skirt. I drewed the pattern myself. The fabric is scrap from a blouse I made for the daughter. The skirt is stitched onto the body of the bear. First I sewed the body, but I left open the bottom half.  Then I sewed the skirt on the body. At the ear I made a bow of a piece of ribbon.  

De Teddy voor de zoon maakte ik van een oude spijkerbroek van de papa. Ik gebruikte de binnenkant van de broek als goede kant voor de beer. Dan moet je verder dus niet te veel nadenken. Want als je de goede kanten op elkaar moet legen, moeten dit dus de verkeerde kanten van de stof zijn, want dat was in dit geval de goede kant van de stof. Hmm... je begrijpt dat dit wat frustratie opleverde ;). Deze beer gaf ik een stropdas. De stof hiervan komt van een oude blouse van mij. Deze naaide ik op het lijf, nadat ik de voorkant van het lijf had genaaid. Vervolgens maakte ik de rest van het lijf.

 The Teddy for the son I made from an old jeans of the daddy. I used the inner side of the jeans as the right side of the fabric. This was a bit confusing sometimes. Becouse when you have to put the right sides together, you have to put the wrong sides together, as this is the right side of the fabric in this case... Hmm.. You'll understand my frustrations now and then. ;) I gave this bear a tie. The fabric is from one of my old blouses. I sewed the tie on the body, after I sewed the front of the body. After that, I sewed the other parts of the body.

Bij het maken van zo'n knuffel komt nog behoorlijk wat handwerk kijken. Misschien is het de ICT-er in mij, maar ik houd niet van handwerk, zeker niet als het mogelijk geautomatiseerd kan... Maar goed, zo'n knuffel moet je toch vullen. En dan met de hand dicht naaien. En dan is die stof toch behoorlijk stug... Daar had ik me even op verkeken. Maar na wat uurtjes zwoegen terwijl ik TV keek, mag het resultaat er zijn.

When sewing a Teddy bear, you have to stich quite a bit by hand. It might be the ICT-er in me, but I don't like doing things by hand, especially when it could be automated... But you have to fill the bear. And then close the body and legs. By hand. And then you find out jeans fabric is stiff... I did misjudged that part. But after some hard work while watching telly, I'm pleased with the result.

De kids hebben de knuffels gekregen en zijn er heel blij mee. De dochter vond die van haar heel mooi en die van haar broer was 'cool'. Ze vond hem een politieagent. Haar knuffel moest meteen met alles meedoen en ze zorgt er heel lief voor. De knuffel van de zoon ging mee naar bed en moet altijd in zijn buurt liggen. :)

The kids are very happy with the bears. The daugher tought hers was very pretty and the one for her brother was 'cool'. She tought he looks like a police officer. Her bear had to take part of her games and she is very sweet takeing care for her. The bear of the son went to bed with him and always has to lay near him. :)

R14D #1: [Tutorial] Wijnglas onderzetters - Wine coasters

Vanaf 17 november t/m 30 november organiseert Boomie de recycle 14-daagse (ik heb het even afgekort naar R14D). Ik heb een beetje vals gespeeld, en de afgelopen tijd wat recycle-projectjes gemaakt. De komende 14 dagen probeer ik enkel over recycle projecten te bloggen... Mijn eerste project is klein en simpel, ideaal voor het opmaken van restjes stof: Onderzetters voor wijnglazen.

Boomie organizes 14 days of recyling (I abbreviated it to R14D), starting at November 17 until November 30. I cheated a little, by makeing some recycle projects in de passed weeks. The next 14 days I'll try to blog only about recycling... My first project is little and easy, ideal for using up some scraps: Wine coasters.

Ken je dat? Heb je een (tuin)feest, met allemaal dezelfde wijnglazen. Op den duur kunnen de feestgangers hun eigen glas niet meer terugvinden (niet omdat ze dronken zijn, maar omdat alle glazen het zelfde zijn). Daarvoor zijn deze onderzetters ideaal, daarnaast vangen ze gemorste wijndruppels op, wat de tafel weer beschermd. Het idee voor deze onderzetters vond ik, via Pinterest, hier. Er stond alleen niet bij hoe ze gemaakt worden. Dus besloot ik dit zelf uit te vogelen en er een tutorial van te maken.

Recognize this? You're throwing a (garden) party, all wine glasses are the same. Eventually the partygoers can't find their own glass anymore (not becouse they are drunk, but becouse all glasses are the same). These coasters are the solution to this problem. They also protect te table as they catch the spilling winedrops. The idea for these coasters I found, via Pinterest, here. There wasn't a description of how to make them. So I figured it out myself, and made a tutorial of it. 

Wat je nodig hebt zijn vijf cirkels, waarvan de straal (wiskunde: de straal is de halve diameter) ongeveer 1 cm groter is dan de straal van de voet van het wijnglas. Gebruik het best dunne stoffen. Als je, voor de onderste cirkel, een dikkere stof gebruikt, staat het wijnglas niet erg stabiel...

All you need are five circles, with a 1cm wider radius (Maths: the radius is half the diameter) as the radius of the foot of the wineglass. Use thin fabrics. When you use a thicker fabric for the bottom circle, the wineglass will not be very stable...

1. Vouw vier van deze cirkels doormidden en strijk deze. 2. Plaats de vier dubbel gevouwen cirkels op de vijfde cirkel. Hierbij overlapt de ene halve cirkel telkens de helft van een andere. Speld ze vast. 3. Stik ze vast. Gebruik een smalle naadwaarde, van ongeveer 0,5 cm. 4. Knip de naadwaarde bij met een kartelschaar of geef inkepingen met een gewone schaar. 5. Keer de cirkel door het midden van de vier halve cirkels. 6.  De onderzetter is klaar.

1. Fold four circles in half and iron them. 2. Place the four folded circles on the fifth circle. One half circle overlaps another one. Pin them. 3.  Sew, using a small seamallowence, like 0,5 cm. 4. Cut off the seamallowence with pinking shears or make notches. 5. Turn the coaster trough the hole between the half circles. 6. The coaster is finished.

Nu kan je hem om de voet van een wijnglas doen. Dit vond ik nogal een gepruts, maar het lukt. Misschien is het handiger om bovenop strechstof te gebruiken. Dat zal ik nog eens uitproberen.

Now you can put it on a wineglass. I struggled a bit doing this, but it works. It might be easier to use knits. I'll try this later.

Maak verschillende onderzetters en zo zal niemand zijn glas kwijtraken! Proost!

Make different coasters, so no-one will lose his glass! Chears!

Heb je wat aan deze tutorial, of heb je nog vragen? Laat het me weten door een reactie achter te laten.

Did you find this tutiorial useful, or do you have questions? Let me know by leaving a reply.

Groeispurt - Growth spurt

Ineens was de dochter uit haar kleren gegroeid. Echt... uit alle kleren. Broeken stonden op hoogwater, haar hemd piepte onder haar truitjes uit... Dat kon niet meer. Dus zorgde ik voor een nieuwe garderobe. Nee. Ik heb niet alles genaaid, zo snel kan ik niet naaien. De meeste dingen heb ik gekocht. Maar toen ik in de winkel Burda Kids 2013 zag en daar weer leuke patroontjes, vond ik een leuk project voor haar nieuwe garderobe. Een tuniek.

From one day to another the daugher did grow out of her clothes. Realy... all clothes. Pants and sweaters suddenly were to short... She realy needed new clothes. So I got her new clothes. No. I didn't sew it all, I'm nog quick enough for that. Most clothes I bought. But when I discoverd Burda Kids 2013 and found some nice patterns, including a nice project for her new wardrobe. A tunic.

Wat ik er vooral zo leuk aan vind, is dat hij aan de zijkanten in een punt loopt en dat hij zakken heeft aan de voorkant (dat laatste ook tot grote vreugde van de dochter).

What I like on this pattern are the sides and the pockets on the front (the pockes are making this tunic one of the daughers favorites).

De halsrand heb ik afgewerkt met twee kleuren in de tweelingnaald. Groen en roze.

I finished the neckline with a twinneedle, with two different colors. Green and pink.


Verder ben ik hier en daar wat van het patroon afgeweken. Om te beginnen heb ik de zakken gemaakt van restanten van het roze project, dat steekt mooi af bij de overige stof. Voor de biezen van de zakken heb ik boordstof van dat zelfde project gebruikt.

I made some adjustments to the pattern. First I used scraps from the pink project for the pockets and the piping of the pockets.

De mouwranden en de onderrand van de tuniek moesten niet afgewerkt worden. Dat vond ik maar niets. Daarom korte ik de mouwlengte iets in, en werkte ik de mouwen af met een stuk boordstof. Ik ben zeer tevreden over het resultaat. Het ziet er comfortabel uit.

The sleeve edges and the lower edge of the tunic didn't need to be finished. I din't like that. So I shortened the sleeve lengths and added some knit fabric (boordstof in Ducht, I don't know the English word for this...) as finishing. I'm glad with the result. It looks very comfortable.


De onderrand van de tuniek heb ik afgewerkt met een tweelingnaald, met de zelfde kleuren als de halsrand. Ik moet alleen echt leren iets rechter te naaien. Verder ben ik tevreden met het resultaat. En de dochter ook :)

The lower edge of the tunic I finished with a twinneedle, with the same colors as the neckline. I realy should learn to sew more straigt. Overall I'm happy with the result. And the daughter is too :).

Update
Ik zou het bijna vergeten... Van de restjes maakte ik een bijpassende haarband. Voor de afmetingen gebruikte ik een haarband van de dochter. Toen ze de 'oude' haarband pakte merkte ze op: hé deze is even groot! Ja.. die houd je dus echt niet voor de gek ;).

I almost forgot... From the scraps I made a matching braid. For the measurements I used a braid from the daughter. When she took the 'old' braid she noticed: this one is as big as my new one! Yeah.. you can't fool her ;).

Patroon: Burda Kids 2013, Shirt 608

Stof: Modecafé Terneuzen

Pattern: Burda Kids 2013, Shirt 608

Fabric: Modecafé Terneuzen

Een zakje op verzoek - A bag on request

Mijn zusje gebruikt een zak met spliterwten voor blindbakken. Ze vroeg mij of ik stof had liggen, voor een zakje om het zakje spliterwten heen.

My sister uses a bag of split peas for blind baking. She asked me if I had some fabric left to make a bag for the bag with split peas.

Voor van die kleine projectjes heb ik inmiddels wel stof liggen. Het zakje maakte ik ook maar meteen zelf.

Meanwhile I have left some scraps for such a little projects. In the meantime I made the bag by myself.

Ik maakte een zakje met voering. Tussen de buitenste stof en de voering maakte ik bovenin een tunnel. Het idee hiervoor vond ik hier. Hier haalde ik het lint door voor de sluiting. Het naaien was in een half uurtje gepiept en ik ben tevreden over het resultaat. De zus was er ook blij mee, en dat is natuurlijk het belangrijkste. Alleen ben ik weer vergeten een label in te naaien. Dat zit nog steeds niet in m'n systeem... Daar moet ik maar eens aan gaan werken. Tips om dit wel in m'n systeem te krijgen zijn welkom! ;)

I made a bag with a lining. Between the lining and the outher fabric I made a tunnel. The idea for this tunnel, I found here. I pulled a ribbon trough the tunnel. The bag was sewed in half a hour and I'm glad with the result. The sister was happy with it, which was the most important thing. I only forgot to sew in a label. That still isn't in my system... I have to work on that. Tips to get this into my system are welcome! ;)

iPhonehoes - iPhone cover

Voor mijn iPhone heb ik een lekker stevige hoes. Als hij in deze hoes zit, kan ik hem een keer uit mijn handen laten glippen (ja, is meerdere keren gebeurd...). Maar hij is ook wat onhandig. Er zit een flap over de telefoon, die je openklapt als je hem gebruikt. En dan zit ie toch een beetje in de weg. Als je dan aan het bellen bent, lijkt het net of je een enorme telefoon hebt...

For my iPhone I have a nice, hard cover. When the iPhone is in the cover, I can let slip it out of my hands (yes, this happend several times...). But, sometimes, it is a bit unhandy. There's a flap over the phone, which you unfold when using the phone. And then it gets in the way. And if you're calling, it is like you have a huge phone...

Op mijn werk heb ik een pasje nodig, om in te klokken en deuren te openen. Zonder dat pasje kom ik wel naar buiten, maar niet meer terug naar binnen. Dat pasje heb ik dus nodig. Nu zit ie aan een keycord. Als ik, tijdens mijn werk, mijn werkplek verlaat heb ik altijd mijn telefoon bij (een werkende moeder moet altijd bereikbaar zijn), samen met het pasje. De keycord wikkel ik dan om de telefoon. En dan heb ik toch een heel pakketje bij. Ik wilde dus een andere iPhonehoes, eentje waar mijn pasje van het werk ook in kan. En ik wilde deze zelf maken en zelf ontwerpen.... Ja, ik maak het mezelf graag moeilijk ;)

At my work, I need a keycard. For clocking and opening doors. Without that keycard I can get out, but I can't get back in again. So, I need that keycard. Now I have a keycord for it. When leaving my workplace, I always have this keycard and my phone with me (a working mom always needs to be attainable). I wrap the keycord around my phone. And then I'm carrying quite a package. So I wanted an other cover for my iPhone. The keycard had to fit in it as well. And I wanted to design it by my self... Yes, I like to make things hard for myself ;)

Om het dan meteen nog wat moeilijker te maken, wilde ik een lint om de hoes mee te sluiten. Door aan dit lint te trekken moet de telefoon omhoog komen, zodat hij makkelijk uit de hoes te halen is. Aan de voorkant wilde ik twee overlappende diagonalen, die ik als zakje kan gebruiken. Het pasje moet er in passen, maar ik moet er ook andere, kleine, dingen in kunnen doen.

And to make it a little harder, I wanted a ribbon to close the cover. When pulling the ribbon, the phone has to be lifted out of the cover, so I can take it out of the cover easily. On the front I wanted two diagonals overlapping each other, so I could use it as a pocket. The keycard has to fit in it, along with other, little, stuf.

Het is gelukt! Binnenin, aan de achterkant, heb ik twee knoopsgaten gemaakt. Het lint heb ik binnenin aan de voorkant vastgezet en vervolgens door de knoopsgaten geregen (of gerijgt, hoe zeg je dat??).

I dit it! At the back, on the inside, I made two buttonholes. The ribbon I stiched at the front, on the inside and then laced it trough the buttonholes.

En dit werkt. Als je aan het lint trekt, komt de telefoon uit de hoes en kan je hem er makkelijk uit pakken.

 It works. When pulling the ribbon, the phone is lifted up and you can take it out of the cover easily.



O, ja, en het pasje past er ook mooi in. En de diagonalen aan de voorkant komen precies uit zoals ik het in gedachten had! Ik ben blij! ;)

And the keycard? Well, it fits fine. The diagonals at the front worked out exactly as I had in mind! I'm happy! ;)

Ik moet er nu alleen wel even aan wennen. De hoes is niet zo stevig als de hoes die ik heb... Ik heb besloten dat ik hem eerst ga gebruiken en dan eventueel een (of meer) nieuwe maak als ik nog op verbeterpuntjes kom.

I have to get used to it. This cover isn't as hard as the cover I had... I decided to use this one for a while. Later I can make a new one (or more), when I have improvements.


O, ja, ik was vergeten een label in te naaien. Geen probleem, ik heb er gewoon eentje op het lint genaaid.

De gebruikte stoffen zijn trouwens restjes en delen van een oude spijkerbroek.

Oh, I forgot to sew in a label. No problem, I just sewed a label on the ribbon.

By the way, the used fabrics are scraps and pieces of an old jeans.

Even tussendoor: een (zonne)brilzakje

De dochter heeft een zonnebril gekregen. Die kreeg ze vorig jaar ook al en het jaar daarvoor ook. Telkens sneuvelde de zonnebril of raakte ze hem kwijt. En elke keer als het weer zonnig wordt, moet er te pas en te onpas verkondigd worden dat de zonnebril kapot is. Of kwijt. Het liefst waar een oma bij is, want wie weet, levert dat nog wel wat op.... Deze keer heeft ze hem gewoon van mama gekregen.

Maar ook deze was al snel weer zoek. Ik vond hem in haar favoriete hoekje in de tuin, of tussen het speelgoed... Soms vond de broer hem voor ik hem vond, wat ook niet bevorderlijk is voor een zonnebril. Ik besloot voor haar een zonnebrilzakje te maken.

Het was echt super simpel! Het zat zo in elkaar en de dochter was er heel blij mee. Omdat het zakje uit restjes stof gemaakt is, heb andere verhoudingen gebruikt, dan aangegeven in de tutorial. En als bandje heb ik geen zig-zag bandje gebruikt, maar een zelfgemaakt stuk biaisband, dubbelgevouwen en met een brede zig-zag steek, in een contrasterende kleur, doorgestikt.

Voor de binnenkant van het zakje heb ik een stuk van een oude (stretch) spijkerbroek van mijzelf gebruikt. Wat het zakje nog wat meer stevigheid geeft.

Het heeft het gewenste effect: de zonnebril verdwijnt keurig in het zakje. De bril is beschermd en wordt beter opgeruimd. En als -ie eens niet opgeruimd wordt, is hij makkelijk te vinden, dankzij de fleurige kleurtjes van het zakje. Mevrouw is er apetrots op! :)

Zelf liep ik wat te sukkelen met mijn zonnebril. Met dat heerlijke zonnige weer, liep ik buiten met mijn zonnebril (op sterkte) op mijn neus. Toen ik vervolgens een winkel binnenstapte zag ik niets meer... Zonnebril af, brillenkoker uit de tas gediept, bril op. Winkel uit: bril af, brillenkoker uit de tas gediept, zonnebril op. De brillenkoker is dan toch wel een kolossaal, onhandig ding. Dus: voor mezelf ook maar zo'n zonnebrilzakje gemaakt! Ook gevoerd met stof van mijn oude spijkerbroek, maar voor de buitenkant restjes van mijn favoriete (van) Delfts-blauwe stofje gebruikt, in combinatie met een stofje met Hollands printje. Beide stofjes heb ik ooit gebruikt voor een blouse, rok en broek voor de dochter. Het Delfts-blauwe stofje is overigens ook de inspiratie geweest voor het logo van DeKaWear :). 

Omdat ik bij deze restjes niet de gehele hoogte van het zakje uit twee lapjes kreeg, heb ik drie lapjes gebruikt en op de naden rood en blauw biaisband gebruikt, ook weer doorgestikt met een brede zig-zag. Het restje van de blauwe biaisband heb ik gebruikt om een labeltje aan het zakje toe te voegen, zo kon ik dat ook eens uitproberen.

In twee uurtjes tijd, twee zakjes gemaakt. Er werd al beweerd dat ik een kleine fabriek zou zijn :).

Als ik er nog eens eentje maak, denk ik dat ik een kleine toevoeging wil proberen: een 'zak' aan de buiten-onderkant van het zakje, om een brillenpoetsdoekje in te stoppen.

Zonnehoedjes

Als je buiten bent lijkt het wel of het nooit zomer wordt. Misschien moeten we de zomer maar een handje helpen. Bijvoorbeeld door het maken van deze leuke zonnehoedjes van By Miek. Twee jaar terug hebben we in Zwitserland een zonnehoedje voor dochterlief gekocht. Het stond haar echt heel schattig en zo'n hoedje draagt veel makkelijker dan een pet. Ik zal hier maar niet schrijven wat die gekost heeft, nu ik weet hoe je zoiets zelf kan maken... ;)

Van wat restjes stof heb ik een patchwork gemaakt (tips), voor de ene kant van het hoedje en die kant met een contrasterende kleur (rood op appelgroen) gestikt.

De andere kant heb ik van spijkerstof gemaakt. Dat werd wel een beetje saai, daarom heb ik haar naam er op geborduurd (voordat het hoedje in elkaar gezet werd) en de sierstiksels op de rand in de kleuren van deze letters gemaakt (op het spoeltje heb ik rood garen laten zitten, zodat de andere kant rode sierstiksels heeft).

Ik was blij met het resultaat. En wat is er nou een groter compliment op je werk dan dat dochterlief dan meteen zegt: 'Mag ik die aan naar school?' Het werd de BSO/KDV, want het was vakantie, maar ze stal de show met haar hoedje!

Broerlief kon nu natuurlijk niet achter blijven. Kreeg zus met haar vier jaar een maatje 'kleuter' die nog wat ruim zit, broer krijgt met zijn één jaar maatje 'peuter', omdat 'dreumes' net te krap zou zitten... Voor hem heb ik ook restjes stof gebruikt. Stukjes stof met een Delfts blauwe print en stukjes van de pijpen van de afgeknipte spijkerbroek van zus. Ik heb de pijpen met een tornmesje losgehaald. Dat was even wat werk, maar geeft wel een leuk effect in de stof - vind ik.

Uiteindelijk is de binnenkant een leuke Delfts blauwe hoed geworden.

En ook voor hem aan de andere kant spijkerstof gebruik. In Rood-Wit-Blauw zijn naam er op geborduurd en de sierstiksels ook in deze kleuren gedaan. Hier op het spoeltje donker blauw laten zitten, zodat aan de andere kant blauwe sierstiksels kwamen. Een Hollands hoedje.

Zo. Broer en zus hebben leuke zomer hoedjes. Laat de zomer maar beginnen!

Eigenlijk kan mama nu natuurlijk niet achterblijven. Mijn hoofdomtrek is niet zo heel groot, dus misschien pas ik het patroontje nog wel aan en maak ik een hoedje voor mezelf. Ik houd je op de hoogte! ;)