At the eind of June and the start of July, the weather was realy nice here. That's been the main reason I was bearly online those weeks. As a result I missed lots of news. Most post where cheerful. But one post was very sad. For real... very sad.
Als je de online berichten bekijkt, lijkt iedereen altijd vrolijk en lijkt altijd alles goed te gaan. De minder vrolijke kant van ons leven delen we blijkbaar niet zo graag. Al zijn er wel blogs die dat juist wel doen, volgens mij is dat toch een minderheid. In juni las ik dit bericht van Wink (Marinke), het creatieve geest achter de Scheepjes CAL 2014. Zij was depressief en nam even een pauze. Een aantal dagen terug las ik het bericht dat de zus van Wink online had gezet. Winks depressie was zo zwaar geweest, dat zij geen uitweg meer zag en een eind aan haar leven maakte.
When reading the online posts, everyone seems to be happy and all is going well. It seems we don't like to share the less cheerful side of our lives. Altoug there are some blogs about this topic, they are a minority. In June I read this post from Wink (Marinke), the creative spirit behind the Scheepjes CAL 2014. She was depressed and needed a break. A few days ago I read the post her sister posted. Winks depression had been so severe, she couldn't see a way out and took her own life.
Hoewel ik haar niet echt kende, schrok ik toch van dit bericht. Ik heb getwijfeld of ik er hier iets over zou zeggen (omdat ik haar niet echt kende) en doe het nu toch. Sinds de start van de Scheepjes CAL 2014 volgde ik haar. Zij heeft mij, via deze CAL, leren haken (en nu ben ik verslaafd). De deken die ik maakte tijdens deze CAL is nu gek genoeg een soort herinnering aan iemand die ik niet gekend heb, die mij - en vast vele anderen - enthousiast maakte voor het haken. Zelf heb ik het geluk dat ik niet weet hoe het is om te leven met een depressie. Maar ik weet dat er veel mensen zijn die hier wel ervaring mee hebben. Jammer genoeg kom je daar meestal te laat achter.
Altough I didn't realy know her, I was shocked by this message. I doubted if I would write something about it here (becouse I didn't realy know her), I'm doing it now. Since the Scheepjes CAL 2014 started, I've been following Wink. She teached me, via this CAL, how to crochet (and now I'm adicted). Now the blanket I've made during this CAL, is a kind of memory to someone I didn't know, but who made me - and many others - enthousiastic about crochet. I have the luck not to know how it is to live with a depression. But I do know there are many people who suffer from this. Sadly enough you find out about this, to late.
Als je iets wil doen ter nagedachtenis aan Wink en voor het creëren van meer bewustwording over depressie, neem dan eens een kijkje bij het project #MandalasForMarinke.
If you want to do something in memory for Wink and help to create more awareness about depression, take a look at the project #MandalasForMarinke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! - Thank you for leaving a reply!